05 April, 2003
سالهای پيش از هندسه !
-------------------------------
متساوي الساقين که ميشود
مساحت دايره
تپش بازوان می شکند.
وتر نگاهت
مساوی مجموع مثلثات تمام ضلعهای ديگر...
اينجا آخر دنياست :
توازی خطوط ،
پشت تپه بهم می رسند.
عدد پی
در محاسبه ی اندامت بيکار می شود !
به بيکرانگی محيط بازوان مردانه ...
مهربان!
آسمان ،بازو گشاده
از سفينه ی جسمت نزول کن
و پا بر کره ی ديدگانم گذار.۸۲/۱/۱۷
|
|