13 April, 2003
پس از خلقت
-----------------
۱- دنيا نبود
صدای بال ملائک
هفت آسمان زنان - و تو
به فکر تنهائی خود بودی.
۲- به جستجوی من
مخلوقات به صف،
شرف به تماشا نشاندی
دل به آرزوی خود :
تنهائيت را - انگار
نگاه خيره ی من هاشور می زد.
۳- انسان به سال کبيسه
از بشکه های نفت
باران خوشه های مرگ می سازد.
در آسمان هفتم
به حسرت نگاه سوی کدام زمين می چرخانی !؟
۴- دنيا به چرخيدن سرگرم است.
صدای پای بشر
انديشه را به گريه نشانده
ومن
تنهاتر از آن روزهايت
به انتظار تو می گردم !
۸۲/۱/۲۴
|
|
