|
31 March, 2005
به چندين زبان نيمه زنده ي دنيا
...............................
طول زمان را
به عرض جغرافيا مي رسانم
و به مناسبت همين بهار جاري
تمام برگه هاي سئوال را
به خرج آسمان.
مكان، ابتداي نام تمام جمعيت دنيا
بن بست اول ، كنار الفباي اندام تو است
زمان
چهل درجه مانده به بي نهايت ِ فردا
كه آسمان از اخم هاي آن جوري راحت خواهد شد
و دست باد
تمام برگه هاي سئوال را
به اضطراب بعد از ظهرهاي ليموئي مي بخشد.
امروز رنگ تمام روزهاي عالم است
و فردا هم
روز ديگر خدا است تا آدم هاي روزمره
شال و كلاه را به گردن كج اندازند
دست ها از آستين بالا روند
ومن
مثل همين امروز كه مي بينيد
به عرض جغرافياي تمام دائره المعارف هاي عالم
و دوستان و دشمنان
طول زمان را مي خورانم
شايد كه باور كنند
ثانيه هاي پيش از مرگ – نيز
سهمي از زندگي
از زنده ي بدون گي
و به زبان ِ دلشوره هاي سنجاقك
مكان نمي دانم كجائي است كه آسمان
به ريسمان گره مي خورد.
84/1/10
.....................................
پسوند اهورائي:
اول،
ز حرف ِ لوح ِ وجودم
خبر نبود
در مكتب ِ غم ِ تو
چنين نكته دان
شدم ...
قسمت ، حوالتم به خرابات مي كند
هر چند
كاينچنين شدم و آن چنان شدم !
|
|
|
|
