|
27 September, 2006
شکل ِ حروف ِ این شعر، نقطه بارانم کن
..................................................
شکل عیسی
شکل موسی
شکل محمد
شکل ِکنار این غار... تار ... تنهایی
شکل ِانگشت هایت به روی چشم ها یم
نگاهم کن:
یک روزه ام – شاید
چند روزه
هزار و چند و روزه
خانه ام را به روی نیل روان کرده ای
و صدای من به گوش کسی نمی رسد.
امروز کدام ساعت از کدام ماه است
و من برای کدام خنده ات به این دنیا آمده ام
و.. واژه ها، برای کدام نشانی شعر شده اند؟
نیل.... اصحاب فیل .... میکائیل ؟
شمعون.... پترس ..... ابی لهب ... هارون !؟
و... هر چه گشتم
کسی ندانست کجای این شعر پنهان شده ای،
خوابم را گم کردم.
صدای کسی می آمد
نخل .... نیل ... اورشلیم ...
انگشت هایت را به روی چشم هایم بگذار
خواب تو را دیده ام ... بیدارم کن
شکل میم ... میان گل های محمدی
شکل عین .... عصایم کن
شکل ِ شین ... شفا ده مرا
شکل ِ حروف ِ این شعر
نقطه بارانم کن ...
7- مهر- 85
.....................
قالَ َیا ُموسی:
ِاِنی اصَطَفیتُکَ َعَلی الناِس ِبِرسالاتی َو ِبکلامی َفخُذ مآء اتَیُکَ وَ ُکن ِمنَالشِکرین
|
|
|
|
