حكايت قسمت كردن شاعر مر گنجشك و باغ را و نيم مانده ي پسين مر كلمات شعر ام روز را و ادامه باب صداي خفيه ي چرق اندر نشستن شاعر و آدم ها، گرد ِدايره ي ميز و بوي دلستر ليمويي ميان ِ كشيده ي انگشت ها و تكمله اي باب سرقت تماميت ارضي ده انگشت و بي كار ماندن دو دست مر مخاطب هاج و واج را و گفتن اين سر ازل كه قسمت نبود مر تو را اين دست ها و باقي قضايا كه شيخ علي الرحمن در باب ستاره ي بي خال و گير كردن سوزن و زن و باقي قضايا نبشته است.
.................................................
چه .....ر ِ.. ق !
چِرِق ............. چ ِ ر ِ ق!
نيمي را گنجشك ها قسمت كردند
ميان جيك جيك
تشتك ليمويي
و بعد از ظهر پاييز هشتاد و ششم.
َتق !
انگشت هايت از بو ي ليمو
گيج شده اند.
نيم ديگر را شعر ميان دل تنگي حروف
تقسيم كرد:.... ََ تق !
تشتك ها به آسمان هفتم رسيدند.
بوي ليمو پاييز را پاييز كرد.
زرد – كبود – اُكر
ُاكر ِ مايل به سادگي
شبيه چهارشنبه كه چق چق ِ كلمات
نيم ِ دوم را تقسيم مي كرد ...
چ ِ ر ِ ق .... چرِ ق!
چ ِ ... چ ِ ر ِق!
باد ميان موهايم گفت : هو ووووو!
هاشور ها ريختند.
نقطه... نقطه... نقطه
سوز ... سوزن ... زن
زن ميان سوزن ها گير كرد.
صفحه برگشت
ميان لب هات ... چ ِ ر ِ ق!
چاق، چلاق .... چهارشنبه
هر كسي سهم خودش را برد.
آفتاب گفت به يك طرف
ستاره كه خال ندارد.
ابر گفت ابرو
خدا گفت تكليف همه روشن است.
حالا از تماميت ارضي ده انگشتم
دو دست بيش تر باقي نمانده است
و من م ي خواهم بگو...ي م
چ ِ ر ِ ق!
باور كني اگر
كه من قسمت تو نبوده بااااااااشششش اااام م م .
22/9/86