|
01 September, 2009
كيـــــــــش !؟
...............
" براي سيد محمد خاتمي "كيش!
مهره ها را تقديم مي كنيم.
( به آسمان ها و دست هايمان
كه پرتـــــــــاب مي شوند
نيم نگاهي )
مهره ها را با ادب و احترام
تقديم مي كنيم.
برج ها
پيل هاي كج تاز
اسب ها را – كه چهار نعل
اسب هاي – اِل را
( الهي !
نه به اعتراض
نه به التماس )
تقديم مي كنيم.
مهره هاي زيباي ماه رو را
حتي وزيــــرانمان را
وزيران ِ عاقبت انديش را
( به آسمانها – معتاد
و به ستون ها محتاج شده ايم.
نيم نگاهي – ربّي ! )
هم چنان
همچنـــــانيم كه تقديم مي كنيم.
با عزت و احترام
مهره هاي خوش تراش ِ فكور
با آن شيارهاي مورب!
ما ميان چهارخانه هاي
سپيد
سياه
و سربازان پياده نظام ما
پياده هاي كوچكي بيش نيستند
و تمام نظامشان را
به ضرب خانه ها مي نشانند.
و ما
بازي مي كنيم
همچنان
هم – چنان
( دست هايمان را
از روي بام و آسمان
كه كوتاه
مي آيد!؟
دست هايمان را
به آرزوي تو- پرتاب مي كنيم )
با ادب
با احترام
و عرض ارادت فراوان
مهره هامان را
مهره هاي سپيد را
تقديم شما مي كنيم.
و سياه،
به خانه هاي بخت مي خوابانيم.
بزرگان سيه مهره بازي مي كنند.
بزرگان سيه مهره بازي مي كنند.
بزرگان سيه مهره
بزرگان
بازي
مي كنند.
( الهي !
براي يك بار هم كه شده است
بيا و به اين همه مردم كه مات شده اند
بر آسمانها با آن ستون هاي بالا بلند
نگاهي پرتاب كن ...
الهي .... پرتاب كن ! )
مهره ها را تقديم مي كنيم
و برايشان بالا مي زنيم.
اين يك رژه ي نظامي است
مهره هاي بزرگ ندانم كار،
و سربازان كوچك
تمام هنرشان را
با يك خانه حركت
به چپ
به راست
كيش مي كنند.
كيــــــــش !
( انگشت هايمان را به آسمان مي پرانيم
و به صداي تيك تاك ساعت
ايمان آورده ايم )
اما،
كما في السابق
با ادب و احترام
مهره ها مان را
تقديم مي كنيم.
28-مرداد-88
.................
پسوند اهورايي:
نخواهد مانــد ..................پسوند بي ربط:نمي دانم چه بايد گفت. در اين فضاي مسموم و تهوع آور كه اين همه بلا بر سر نخبه هاي اين كشور مي آورند. اين همه در گيري و پدر سوختگي را چطور بايد تحمل كرد در اين بدترين ِ سال ها - به قول بامداد: سال بد. نمي دانم چه بايد نوشت از اين فضاي مسوم--
|
|
|
|
