|
26 March, 2010
مبارك باد را مي گويم !
...........................
از ميان بهار
از بهشت ِ اردي بهشت
از داد ِ خرداد تا من ِ بهمن
تا دال اسفند .
من از ميان نقطه هاي سرگردان
نقطه هاي قرمز – پاك – قطره چكان
بوي سرب گداخته - معلق در آسمان اين شهر
( درصد آلودگي هوا را مي گويم )
من از ميان تنگ بلور ماهي
آغشته به آب – تصفيه - پاك سازي شده
خاشاك از ميان تهي شده
زلال و مالامالان – مشت ومالش
( آب خوش گوار تهران را مي گويم )
از رنگ معصومانه ي گندم
سبــز – سبــز – سبــــز تر
تر از آسمان ابري اين روزها ي – بَ هار ي
آغشته به گلوله هاي شيرن ِ شادي
( گلوله هاي نُقل را مي گويم )
از آرزوهاي حبابين اين ماهي
ماهي سرخ – آويخته در ميان اين تُنگ
تُنگ تنگ - بي روزن
محبوس ميان سفره ي شادكامي آ – دم ها
آدم هاي خوش برخورد
خوش آداب و سخن شناس
كه دعاي عيدانه شان به لهجه ي اعراب
حول حالناشان الي احسن الحال
( يا مقلب القلوب را مي گويم )
با سيب هاي هزار بار چرخيده
قرمز – خوش خوراك – نوش
چرخيده و باز
بر سر جاي خود در افتاده
با سلام و سلامتي
سُر – مُر- ُگنده
زنده
ناميرا
من از ميان سال خيال و خواب
به سلامت گذر كرده ام
تا برايت بنويسم:
صد سال به از اين سال
خوب – خراب – خنده
به ميمنت و شاد كامي
( مبارك باد را مي گويم )
6/فروردين/89
..................
پسوند اهورايي:
خوش است خاطرم
از فكر ِ
اين
خيال ِ دقيق
.......................
پسوند بي ربط:
اولن تبريك براي سال ِ نو وتشكر از دوستاني كه تبريك گفته اند و فرستاده اند. دوم حرف هاي زيادي است كه باشد براي بعد اما در اين روزها كمي ياد گذشته كردم و فرصت بي كاري ترانه و غزلي براي عيد و ماهي نوشتم. گفتند به! چه خوب شده است. گفتم مثل خوردن آب است. وقتي مي نويسي مي بيني نو نويسي چه كار نفس گيري است . به قول رضا براهني عرق ريزان روح است ! وقت كنم به عنوان واجبات كلاسيسيسم ! در همين پسوند مي آورم .
|
|
|
|
